NVS | Operatie

Na maanden wachten, was het dan EINDELIJK zover! Zondag rond 15.00u vertrokken mijn ouders en ik naar Maastricht. Zij sliepen in een hotel dichtbij het AZM. Aangezien ik vanaf 22.00u niks meer mocht eten en drinken, heb ik hier dan ook genoten van een overheerlijk bordje spaghetti, kopje thee en een koekje!

Om 20.00u werd ik opgenomen en wederom verliep alles keurig, ik lag in dezelfde zaal als vrijdag tijdens de ECG en had mijn roommates dus al gezien. Stik gezellig! Zondag op maandagnacht heb ik goed geslapen (heerlijk op mijn buik en zij, wat ik nu mis) Maandag DE dag, rond 11.30 stond ik op de planning. Niet echt raar, maar het liep wat uit. Al met al werd ik rond 13.00 verzocht mij om te kleden in prachtige OK kleding! Toen door naar de “holding”, anesthesiste kwam daar langs. En dan.. Wachten! Nou niet veel later kwamen ze me ophalen.

Eenmaal in de OK heb ik echt zoveel lol gehad met de anesthesiste en de operatieassistent! Heb me serieus kapot gelachen. Het ging over pakjesavond en wat er in mijn schoen zat. “Een NVS” was mijn antwoord! Toen kwamen we bij de vraag, wat als je in de zak mee moet naar Spanje wegens stout gedrag… Wat zou je dan moeten doen daar. Hij zei “pepernoten bakken!” Prima toch?!

Tussendoor de gesprekken en het gelach werd ik voorzien van plakkers, een infuus en nog meer toeters en bellen. Ik kreeg een zuurstofmasker op mijn mond en nog babbelend over pepernoten bakken in Spanje, zou ik een koud gevoel in mijn hand voelen. En met dat de anesthesiste dat zei, voelde ik mij wegzakken in een diepe slaap. Snurk…

Vanaf dat moment weet ik eigenlijk niks meer, pas ’s nachts rond een uur of 03.00 was ik redelijk wakker. Die tijd weet ik nog zo goed, want toen zag ik op Facebook een lieve blog van Daisy. En alle lieve berichtjes op WhatsApp (269!). Daarna ben ik weer in slaap gevallen, niet echt verrassend! Elke dag een APK, bloeddruk, tromboseprikje etc. etc. etc. Alles was in orde! Verder hing ik nog lekker aan het infuus, voor wat vocht, pijnstillers én antibiotica. Inmiddels ben ik bij mijn ouders thuis. Uitzieken in mijn eigen huisje is echt geen optie. Ik heb veel pijn, de hechtingen trekken, ik kan alleen maar op mijn rug liggen. Mijn keel doet pijn vanwege de intubatie, gewoon “klaaaaaaaaaaaaag” (mag wel eventjes) Lang leve pijnstillers! Niet geheel onbelangrijk, de operatie is goed gegaan. Ongeveer 2 uurtjes later was ik voorzien van een super stoere VNS Cyberonics! Jammer dat ik geen foto heb van het model, ik ga op jacht, komt goed!

Donderdag 17 december dan wordt mijn NVS geactiveerd! Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat zijn/aanvoelen etc. Hierover uiteraard meer in een volgend blog!!

Super-super-super bedankt voor alle berichtjes, kaartjes, cadeautjes en bezoekjes!

Liefs, Chantal

#epilepsie #operatie #nvs