Hoofdtype 4 | EP

Hoi poppetje,

Nou daar gaan we dan, laatste brief! EP hier (Eenvoudig Partiële aanvallen). Hoe is dat nu? Zo van ons allemaal een liefdesbrief te mogen ontvangen? Lief hè! Op onze eigen manier denken we wel aan je. Ja, hoe ben ik?! Vervelend, maar dat maak je bewust mee! Dat is één van mijn kwaliteiten, ik zorg dat jij meekrijgt hoe lomp je doet! Grappig. Ik neem je motoriek even van je over of ik zorg voor een déjà vu!

Persoonlijk vind ik de motorische het leukst: trillend duimpje, schokje in de handen, benen etc. Wat ik al zei, je lijkt dan lomp en klunzig, eerlijk is eerlijk, dat doe ik. Of ik tast heel even je spraak aan! Je vergeet even woorden, je herhaalt ze of je spreekt ze echt compleet verkeerd uit.

Het kan zijn dat als ik begin, CP het dan van mij overneemt, we zijn wat dat betreft de laatste jaren een goed team. Wij geven niet zoveel om al die pillen die je slikt. En misschien geven we ook wel helemaal niks om NVS. Dat is voor jou een vraag en voor ons een weet! Toch lach je soms wel om me, jammer. Maar daarom kom ik net als CP, ook dagelijks langs! Jou lekker moe maken.

Ik ben dan misschien de minst schokkende aanval, zoals je wel is zegt “die zijn te verwaarlozen” maar toch wat en hoe ik het aanpak, heeft een grote invloed op jou leven. Met name sinds je moest stoppen met werken! Alweer 6 jaar afgekeurd, dat moeten we binnenkort vieren!

Hoe kort en klein ik dan ook ben, ik ben er vaak en dat is, ja voor jou minder, voor mij een passie.

Dame, hou je haaks! Op naar 7 december en de rest wat nog volgen zal. Lang leve de medische molen.

Dikke kus,

EP

#levenmetepilepsie #epilepsie #Eenvoudigpartiëleaanvallen