Haar leven met epilepsie | Marieke

Hoi,

Ik ben Marieke ik ben 34 jaar ik heb van mijn kleintjes af al epilepsie, dit is begonnen dat ik stuiptrekkingen kreeg en hoge koorts dan hebben m'n ouders de huisarts opgebeld denk ik en die rade aan om naar het ziekenhuis te gaan en zo van ene ziekenhuis naar andere daar is dan hersenvliesontsteking vast gestelt in Antwerpen.

Daar heb ik ook een waterhoofdtje gehad en dan hebben ze een drean gestoken, ik ben naar een normale kleuterschool gegaan maar daarna ben ik naar buitengewoon onderwijs te Beerse gegaan type 8 en ik heb ook 2 jaar op type 1 gezeten last van wiskunde.

Mijn grote troef was gelukkig tekenen en knutselen daar ben ik door mijn broer naar de kunstacademie gestuurd als hobby en ik ben ook gewoon in de jeugdbeweging geweest ksj dat nu ksa noemt.

Als je in je jeugdjaren zit merk je niet veel van, ik ben in de jeugdjaren veel ziek geweest en heel veel aanvallen gehad de grand mal aanvallen (de grote) en ik kan ze niet aangeven. Dat het probleem is nu ik ben ouder ben geworden zijn de aanvallen verzakt dat goed is natuurlijk. De eegs heel goed geworden.

Ik neem teregetol in 600 2 x 's morgens en 's avonds 1500 keppra ook 's morgens en 's avonds en vimpad da weet ik ni hoeveel gram da ook 's morgens en 's avonds maar ik heb een hele wasdraad van medicijnen al gehad.

Ik ben dat ik 17 was naar revalidatiecentrum Pulderbos geweest hebben ze vanalles geprobeerd da ze mijn teregetol af wouden bouwen. Omdat het inneens niet meer goed ging, toen heb ik een hele grote aanval gehad ik ben daar 8 maanden geweest.

Dan ben ik nog naar buitengewoononderwijs geweest vibo de ring en de mast gezeten dan heeft mijn moeder een formulier gevonden want ze gaat altijd medecatie in nederland halen en zag een brochure van Hansbergerkliniek.

Hebbe we een weekje doorgebracht met alle onderzoeken enzo met 3 gezinnen, ik samen met mijn moeder en dat was wel fijn.

Dan heb ik dokter leren kennen en dan zijn ze verhuist in Oosterhout en dan hebben ze mij 3 maanden opgenomen. Mijn aanvallen en dat daar achter de rug was ben ik naar huis gegaan.

Tussendoor heb ik ook al samen gewoond met mijn vriend in die tijd, in januari 2003 dan heb ik mijn lieftallige broer moeten af gegeven met een vreselijk accedent en in die week heb ik heel veel aanvalleen gehad met men vriend was ik bijna 8 jaar samen en toen is het niet goed en is gedaan geraakt ben ik in een depressie beland.

Dan heb ik een jaar op hansbergerkliek gewoont en kreeg ik ook bezoek dat deed de pijn verdraagzaam maken. Toen ging het thuis niet zo goed en dan heb ik en mijn begleiding besloten in een crisopvang van 3 maanden te zitten hier in Turnhout te België en dan ook inneens een huisje te zoeken voor nadien ik heb in deze tijd een heel goede vriend tijd ook een relatie van 4 jaar en die is heel zorgzaam voor mij en ik heb een maandje. Omdat ik mijn appartementje nog niet in kon heb ik even in een pleeggezin gezeten en dat was wel gezellig.

Nu woon ik in mijn appartementje en vanaf vorig jaar samen met mijn vriend samen nu doe ik ook vrijwillerswerk in kleuterschool in de 2 kleuterklas met 3 jarige en 4 jarige en ik doe nog een cursus ook de kleuters te leren kennen.

Dit is zo mijn levensverhaal.

Marieke van der velden

#epilepsie #lotgenoten