top of page

NVS | Intensiteit

  • levenmetepilepsie
  • 25 jan 2017
  • 3 minuten om te lezen

Terugblik Na drie maanden, mocht ik twee weken geleden weer naar het ziekenhuis wat betreft de NVS. De instelling was 1.125mA, 21 seconden aan en 30 seconden uit. De magneet staat ingesteld op 1.50mA.

Resultaat Tot op heden is er wat de kleine aanvallen betreft nog geen verandering sinds ik de NVS heb. Door te experimenteren met de magneet (die nu ingesteld staat op 1.50mA) ben ik er wel achtergekomen dat ik hiermee grote aanvallen kan onderdrukken. Ze zijn niet helemaal weg, maar minder heftig. Wanneer ik een slechte dag heb (veel aanvallen en ontzettend onrustig in mijn hoofd) dan maak ik ook gebruik van de magneet en dat neemt de onrust in mijn hoofd weg. Dat is dus winst! Experimenteren

Het is dus nog steeds zoeken naar een instelling die volledig resultaat geeft, aanvalsvrij, een soort van gezond. Nou zie ik dat niet zo snel gebeuren, om maar even realistisch te blijven, maar ik wil wel het maximale halen uit dit hele traject. Twee weken geleden is de instelling veranderd. De NVS staat nu op 1.25mA, de tijd is hetzelfde gebleven. Ondanks dat ik deze intensiteit al is heb gehad, (tijd: 3 minuten uit/30 seconden aan) is het wederom wennen. Zo'n dag wat aanpassingen betreft, ervaar ik zelf als intensief. Een ander gevoel, pijnlijker en dat gevoel moet weer 'even' een plekje krijgen in hoe ik alles doe. Gevoel blijft lastig te omschrijven. Lasten Elke intensiteit heeft zo zijn eigen bijwerkingen, voor mij persoonlijk dan. Ik ben nu natuurlijk een jaar verder en het kan goed dat de zenuw nu meer kan hebben. Geen idee, kan het niet even aan hem/haar vragen haha. Ik merk dat mijn stem veranderd naar mate de dag vordert. Is er een dag waarin ik (veel) praat, dan word mijn stem schor/hees en is het gevoeliger wanneer hij afgaat. Stil zijn is dan wel een oplossing, maar ja.. niet echt haalbaar als je NVS om de 30 seconden afgaat. Het klinkt als een marteling, maar zo ernstig is de pijn nou ook weer niet. Dan...hebben we het onderwerp fietsen. Dat gaat 'm dus niet worden! Dat is een grote ramp. Toen de NVS nog ingesteld was op 5 minuten uit/30 seconden aan, ging dat iets beter. Logisch, want dan heb je even 5 minuten speling. Goed, die vrijheid ben ik even kwijt. Ik probeer het wel, maar dan weet ik al dat ik na een paar meter weer kan afstappen. De benenwagen is dus beter, maar niet altijd handig. Slapen. Ik klaag graag op Twitter: NVS = Niet Veel Slaap! Dat kreng houdt me soms echt wakker. De schokjes zelf en/of de leads waar ik nog steeds last van heb. Ik had een paar blogs voorheen als is verteld dat het voelt alsof ze te strak zitten. Foto's hebben echter laten zien dat dit niet zo is. Toch blijft dit gevoel! En ik weet dan niet echt hoe ik moet gaan liggen. Ik was echt een buikslaper en dat is gaat ook niet meer, vanwege dat kastje in mijn borst. En die 'strakke' leads, nee geen succes. Conclusie Veel geklaag? Ach, dat hoort er ook bij, maar ik heb bewust gekozen voor deze operatie. Daar komen zowel lusten als lasten bij kijken. Ik heb nooit hoop gehad dat ik bijvoorbeeld binnen een half jaar resultaat wil zien. Nee zeker niet, ik heb een 'ik zie het wel' instelling. Enfin, we zijn nu twee weken verder dus het is nog vers! Over drie maanden staat er weer een afspraak ingepland. Het voordeel van de NVS is natuurlijk dat ik het zo kan laten aanpassen als het echt irritant gaat worden, dat heb ik al is eerder laten doen. Dan ben je er ook gelijk vanaf. Met medicijnen is dat natuurijk. net even wat anders! Wordt vervolgt! Liefs,

Chantal

Ā 
Ā 
Ā 

Comments


Categoriën

© 2017 LEVEN MET EPILEPSIE

  • Black Facebook Icon
  • Black Twitter Icon
bottom of page